Merhaba, ben Rana, fotoğraf çekmeye yeni başladım, fotografium.com ‘dan 1100D alarak bu dünyaya girdim ve blog yazılarının da sıkı bir
okuyucusuyum. Böyle bir yazı yazmamı önerdiler, sonuç olarak bu yazıda neden fotoğraf çekmek istedim, ne umdum, ne buldum gibi soruların cevaplarını benim cümelelerimle bulacaksınız…
Fotoğrafa üniversitedeyken ilgi duymaya başladım ama hiç bir zaman ona ayıracak bütçem olmadı. Üniversite bitiminde Nikon Coolpix serisinden bi dijital makine aldım, hevesle bir sürü foto çektim. Çantamdan hiç çıkarmadım. En çok renklerini seviyodum, turuncumsu bi tonu var. Sonra baktım ki bu sevgiyi bu alet artık karşılayamayacak, daha iyi bişeyler almaya karar verdim.
Giriş bi DSLR’den başlamaya karar verdim, 1100D + 18-55 + 50 mm lensle tanıştım. İlk başta boynuma asıp, elime almanın,deklanşöre basmanın, vizörden bakmanın ve onun bana ait olduğunu bilmenin verdiği mutluluk anlatılamaz. Sirkecide makinemle ilk fotoğraflarımı çektim, eve gelip bilgisayara fotoları attığımda güzel şeyler görmeyi beklerken baktım ki değiller 🙁 Neyse moralimizi bozmadık tabi, içlerinde “Heh bu olmuş gibi” dediklerim de vardı. Anladım ki kadrajım güzel, ama teknik öğrenmem lazım, çekilmiş fotoları incelemem lazım.
Şu anda ISO neymiş, diyafram neymiş, enstantane neymiş bunları kapmaya çalışıyorum. 2 tane olsa kolay da 3 tane olunca anlaması biraz zor oluyor. Zamanla öğrenirim herhanlde 🙂
Kendime bi tema belirleyip bi süre o temaya uygun fotolar çekmeye karar verdim. Gördüğüm yeşilleri çekmek, yalnız insanları, ya da ağaçları çekmek gibi… Henüz uygulamaya geçiremediğim böyle bir hedefim var şu an 🙂 Malesef hava şartları dış çekime pek de olanak sağlamıyor. Fotoğraf çekmeyi kendi başıma deneme yanılma yoluyla öğrenmek isteyenlerdenim. Fotoğraf kursu alsam biraz ezbere bilgilere alışacakmışım gibi geliyor.
Kapalı bir mekanda gerçekleşen bi ödül törenine katıldım, baya bir fotoğraf çektim. Ama 50 mm gibi bi lens varken 18-55 ‘ten istediğim verimi alamadım. 18-55 sanki işi öğrenmek için yapılmış klasik bi lens gibi, şahane şeyler çıkmıyor malesef. 50mm portre çekmenin tadına vardırıyor insanı. Başka bir dünya gibi… Yanlış yeri odakladığım, esas oğlanın flu göründüğü fotolarım da var tabi 🙂 Eke çektiklerinden koydum.
Canon 1100d şu an benim için ideal bir DSLR gibi duruyor, ama kendimi biraz geliştirdiğimde yeni bir makineye geçmeyi de planlıyorum. Şu an tek sıkıntım hava koşulları, zaman sıkıntısı, şöyle doya doya fotograf çekemedim. Tabi bi de Photoshop öğrenmek gerekiyor, artık picnik.com yetersiz kalacak gibi 😀
Şimdilik düşüncelerim bu şekilde, #annebenfotografcekmeyeyenibasladim
öyle güzel anlatmışsın ki, ben de seninle aynı duygular içindeyim. teknik öğrenmek için çabalıyorum. özer kanburoğlunun dijital fotoğraf rehberi adlı kitabı var. o muhteşem üçlü var ya. enstantane, diyafram, ISO 🙂 bunları çok rahat öğrenebileceğin ve teknikleri rahatça, özümseyerek kavrayacağın bir kaynak. ben de makinemi yeni aldım. 10 tane flu çekiyorsam 1 tane net çekebiliyorum 🙂 ama azimliyim öğreneceğim. sana da bu konuda başarılar…