Müziğin, ışıkların ve gösterilerin arasında yapılacak bir iş var. Müzik fotoğrafçısı Peter Neill için dünyanın önde gelen performans sanatçılarının görüntülerini yakalamak, bütün gün yaptığı tek iş. En iyi konser fotoğraflarını çekmek için Sony fotoğraf makinelerini nasıl ayarladığına dair bize birkaç temel tavsiye verdi.
Lens Seçimi
Konu lensler olunca, aşikar olan birkaç tane seçenek var, özellikle de Sony 24-70mm f/2.8 G-Master Lens ve Sony 70-200mm f/2.8 G-Master Lens. Bu lensler, Peter’a geniş çeşitlilikte çekimler yapma esnekliği sağlıyor; f/2.8 diyafram açıklıkları ise aksiyonu donduracak, yüksek bir deklanşör hızı kullanabilmesine yetecek kadar ışık alıyor. Ancak Peter’ın çok özel bazı çekimlerde kullandığı birkaç lens var. İlki Sony 12-24mm f/4 geniş açılı lens. Bu süper geniş netleme uzaklığı ile Peter, basın locasından tüm sahneyi çekebiliyor veya fotoğraf makinesini izleyicilere çevirip anın ihtişamını yakalayabiliyor.
Bir de Sony 85mm f/1.4 GM Lens var. Bu lens çoğunlukla portrelerde kullanılıyor ve sahnede de durum farklı değil. Netleme uzaklığı, Peter’ın rahat bir mesafeden solisti fotoğraflamasını sağlıyor; f/1.4 diyafram açıklığı ise hassasiyeti düşük bir ISO ayarında tutarken deklanşör hızını hareketi donduracak şekilde yükseltebilmesi için bolca ışık alıyor. Ayrıca büyük gösterilerde kullanılan etkileyici sahne ışıklarının bulunmadığı küçük salonlarda çekim yaparken de çok kullanışlı.
Peter’ın açıkladığı gibi, kimi zaman kendinizi tek netleme uzaklıklı bir lensle sınırlamanız yaratıcı olmanızı da sağlıyor. “Bazen sadece 85mm f/1.4 lens kullanıyorum. Kendinizi tek bir lensle sınırladığınızda, ayrıntılara odaklanmaya ve daha yaratıcı çekimler aramaya başladığınız için işler daha ilginç hale geliyor.”
Peter’ın Sony α7 III ve Sony α7R III makinelerindeki Eye AF özelliği, 85mm f/1.4 gibi son derece düşük alan derinliğine sahip bir lens kullandığında bile, sanatçıların gözlerinin her seferinde net olmasını sağlıyor. Bununla birlikte Peter’ın biraz daha yaratıcı olmak için manuel netleme yapmak istediği zamanlar da oluyor. Görüntünün istediği kısımlarını netlemek için netleme yükseltme özelliğini kullanıyor. Bu özellik, görüntünün netlenen kenarlarını vurgulayarak hızlı netleme değişikliklerinin yapılmasını sağlıyor. Ayrıca adaptörlerle takılmış, eski vintage lensler kullanılırken de son derece faydalı oluyor.
Pozlama
Peter, “Çekime göre, pozlama yaptığım birkaç kilit nokta var ama genellikle en önemlisi sanatçıların yüzü,” diye açıklıyor. Peter, değişen her renk ve yanıp sönen ışık karşısında çekimlerinde mümkün olduğunca ayrıntılı vurgular elde etmek için arka ekrana ve histograma güvenerek Sony α7 serisi fotoğraf makinelerini tam manuel pozlama modunda kullanıyor. Açıklamasına şöyle devam ediyor: “Kusurlu noktaları veya spot ışıklarının patlamasını önemsemiyorum ama geniş, düz bir alan olduğunda bundan tamamen kaçınıyorum. Vurguları geri almaktansa gölgeleri bastırmak bence çok daha etkili.”
Diyafram açıklığı seçimini tamamen Peter’ın çektiği içerik belirliyor. Turne posteri gibi bir çekimde tüm grubun netlenmesi için daha yüksek bir alan derinliği gerekiyor, dolayısıyla diyafram açıklığı f/2.8 veya f/1.4’te tamamen açık olmak yerine f/5.6 olabiliyor.
Deklanşör hızında da düşünülmesi gereken önemli bir nokta var ve bu da hareket kaynaklı bulanıklık. Sanatçılar, belli belirsiz olsa da sürekli hareket ediyor; bu nedenle Peter bunu düşünerek deklanşör hızını 1/160 sn’nin altına indirmiyor. “Tabii ki, hareket kaynaklı bulanıklık sanatsal bir tercih olabilir,” diyerek sözlerini noktalıyor, “ama bundan kaçınmak istiyorsam lens ne olursa olsun, minimum 1/160 sn’yi genellikle koruyorum.”
Peter bir Sony Europe Görüntüleme Marka Elçisi; diğer çalışmalarına www.sony.com.tr/alphauniverse adresinden ulaşabilirsiniz.
